Je kunt niet overal verslag van doen, dus moest ik een keuze maken
welke acts ik zou bezoeken. De line-up van Parkpop is ieder jaar weer enorm en
dat was ook dit jaar niet anders.
Het eerste optreden dat voor mijn camera verscheen was natuurlijk De
ongeregelde Kraaien. De jongens van de
Kraaien staan voor een waar feest. Ook nu was het een spektakel op de Jupiler
stage. Er was zoveel te zien dat je niet weet waar je moet kijken. Het is een
typische Haagse band, en dat laten ze ook horen ook. We trekken Lekkeâh
de grassprieten uit het gras, en gooi de blows
maar in het publiek. De heren hebben het duidelijk naar hun zin, net als het
publiek dat met volle teugen geniet. Wat wil je nog meer als je een toneel vol
Kraaien, paaldanseressen, en een stripgirl voorgeschoteld krijgt? Een eigen
fotograaf die als ongeleide projectiel over het toneel en tussen het publiek
raast. De Kraaien brachten Parkpop 2016 vol op stoom voor de volgende act.
K’s Choice is een Belgische rockband uit Antwerpen. De kern van de
band wordt gevormd door broer en zus Sarah en Gert Bettens. K´s Choice debuteerde
in 1993 met ´The Great Subconscious Club´ en brak in 1995 door met ´Paradise In
Me´ met daarop de grote hit ´Not An Addict´. k's choice maakt werkelijk
prachtige muziek, pakkende teksten, stevig
gitaarspel en een geweldig stemgeluid maken het plaatje compleet. Ook
tijdens deze editie van Parkpop weet de band
te overtuigen. K’s Choice straal passie uit en heeft niets aan kracht
verloren. In één woord Geweldig!
Tussendoor moest ondergetekende
even opladen voor de volgende act,
John Coffey. Er is één ding wat je bij John
Coffey niet moet vergeten als je vlak bij het toneel staat, en dat zijn je
oordoppen. Dit is de hardste band op Parkpop. Hadden we net De Kraaien achter
de kiezen en de stevige rock van K’s Choice en dan krijg je een band die niet
de sprietjes uit het gras trekt, maar gelijk het hele Zuiderpark omwoelt. Vanaf
het podium klinkt het "Ik wil tien crowdsurfers links en tien crowdsurfers
rechts". Als ik achterom kijk ploppen er diverse mensen vanuit het publiek
omhoog en het crowdsurfen is begonnen. De band roept zelfs op tot het vormen
van twee deadwalls. Er ontstaat een open plek tussen het publiek en op het
teken van de band rennen de bezoekers naar elkaar toe. Bizar om te zien. Het publiek gaat bij John Coffey compleet uit
haar toko. De band zelf heeft er
duidelijk plezier in, en gaat dan ook volledig tot aan het gaatje. De heren
zijn daarbij ook nog een droom voor de concertfotograaf. De beelden die uit
mijn camera rollen zijn onwerkelijk en vertellen het hele verhaal van John
Coffey. Het is een band die op ieder festival van enige omvang hoort te staan.
John Coffey zet werkelijk alles op zijn of haar kop. Wat een sfeer en wat een performance
hebben deze heren neergezet op Parkpop. Wat mij betreft volgend jaar weer. John
Coffey moet je niet alleen zien en horen maar vooral voelen! En dat is de heren
gelukt. Het is de alleen nog de vraag of de boxen en de geluidsinstallatie niet
in rook zijn opgegaan.
Na het geweld van John Coffey staat er een man op Parkpop die zich
door niets en niemand tegen laat houden.
Hij wil slechts één ding en dat is zijn eigen weg gaan en zijn eigen muziek
maken. Jett Rebel is de naam. Dit tengere en extravagante podiumbeest zet in
heel Nederland uitverkochte concertpodia op stelten. Op Parkpop is het niet
anders. Gekleed in slechts een donkerblauwe overall, zijn kenmerkende
zonnebrilletje en rood gelakte nagels pakt deze publiekslieveling met gemak het
hele Parkpop publiek in met zijn show. Fenomenaal gitaar spel, geweldige zang
en een show waar je U tegen kan zeggen vallen ons ten deel. We wachten met
smart op het volgende album van deze multi-instrumentalist en alles kunnende
eigenwijs. Ze zeggen altijd dat je bepaalde dingen in je leven zeker één keer
moet doen, een bezoek aan een concert van Jelte 'Jett Rebel" Tuinstra is er
daar één van.
De adrenaline is flink gestegen na de
Coffey en Rebel. Het is tijd voor een beetje rust, maar dat kun je met deze line-up wel vergeten.
De afsluiter van Parkpop staat op het punt het podium te betreden. In spanning
wacht het publiek af, en dan stijgt er bij de eerste klanken van de muziek gejuich op uit het
publiek. Daar staat hij een paar meter bij mij vandaan, Billy Ocean himself. Vanaf
het eerste moment dat de hits klinken begint het Parkpoppubliek mee te zingen.
Ook ik kan mijn mond niet houden en al helemaal niet stil blijven staan. Voor dit optreden schieten woorden tekort. Wat een stem en wat
een performance weet deze kleine man neer te zetten. Het optreden was veel te kort, maar hij mocht van mij nog wel even
doorgaan. Slade heeft haar beste tijd gehad, maar Billy Ocean kan nog wel een
aantal jaren mee.Hij heeft onlangs een nieuw album uitgebracht. Backstage nam deze man ook nog de tijd om met fans op de foto
te gaan. Dit was een droomeinde van wat ik zelf heb ervaren als één van de
beste edities van Parkpop. De organisatie was om door een ringetje te halen. Dank
aan Ducos voor een geweldig en
onvergetelijk festival!.
De Ducos trein is nog niet uitgeraast. Op 3 juli staat het GRATIS multicultureel festival "Divercity" met headliner Kenny B.op het programma. Ook dit festival zal plaatsvinden in het Zuiderpark. Zoetermeernieuws doet ook verslag van dit splinternieuwe festival met internationale artiesten.
Tekst en foto's: ©Roland Wichser

























