Iedereen kent ze, de stoere mannen en vrouwen in het blauw met een zware heupgordel waar zoveel aan hangt dat ze bijna door de knieen zakken.Ze rijden je voorbij met zwaailicht opweg naar een incident,ze houden je staande voor een vette prent of ze redden je vader of echtgenoot die een hartaanval kreeg op straat het leven.Bijna alle burgers van Nederland krijgen in hun leven wel eens te maken met de politie in goede of kwade zin.Toch staan weinig mensen stil bij de dienders op straat.Regelmatig komt de politie negatief in de media en veel burgers hebben slechte ervaringen met de politie of ervaren dat zo.De veiligheidszorg in Nederland holt achteruit en de agent op straat,de eerste die de burger tegenkomt is vaak de pispaal voor het falende beleid van hogerhand, de mannen en vrouwen achter de dikke bureau's die de plannen maken en breken.Zij zijn vaak hoofdschuldige voor een politieorganisatie waarin grote probelemen aan de orde zijn.
De mens in het uniform
Maar wie denkt er na over de mens in het uniform? Het uniform vertegenwoordigt de overheid en het gezag.Maar in het uniform loopt een vader van een gezin, een moeder,een broer of zus of een echtgenoot. De mensen in dat uniform hebben het vaak heel moeilijk.Politieagenten,Brandweermensen en Ambulancepersoneel hebben de zwaarste beroepen die er zijn.Zij komen dagelijks in situaties terecht die voor velen onvoorstelbaar zijn.Politieagenten zijn vaak het eerste ter plaatse bij ernstige en vaak dodelijke ongevallen, moorden,schietpartijen, zelfmoorden van jumpers, treinspringers of door verhanging. Op het moment dat ze de melding krijgen weten ze niet wat ze te wachten staat.Wanneer ze ter plekke arriveren treffen zij vaak lugubere en emotionele sitiaties aan.
Koude rillingen
Je komt als agent bij een aanrijding met letsel en treft dan een klein kind onder een vrachtwagen aan. Het kind is helaas overleden.Je hart bonst in je keel.De aanblik doet je bijna emotioneel wankelen.De chauffeur van de vrachtwagen is volledig overstuur en dreigt in te storten en moet ook opgevangen worden. Het publiek moet op afstand worden gehouden en ook diverse getuigen zijn volledig de weg kwijt.De agent moet alert zijn en blijven en de organisatie in gang zetten. Verkeersongevallen dienst,brandweer,ambulance, alles komt naar de plek des onheils.De zaken worden snel en efficient geregeld.Daarbij houden de dienders ook elkaar nog in de gaten of ze het nog wel trekken. En dan als je als agent pech hebt komt het ergste. De onheilstijding brengen aan de ouders van het kindje. Met lood in je schoenen loop je naar de voordeur en haalt even diep adem voordat je op de bel drukt.Dan doet de moeder open.Er verschijnt een schrikreactie op haar gezicht. En meestal begin je dan "Dag mevrouw, bent U mevrouw X, mogen we even binnenkomen" .Wat er daarna gebeurd weet iedere diender. Die situaties zijn onvoorstelbaar aangrijpend en vaak niet te beschrijven. Dat gaat je als agent niet in je koude kleren zitten.Je krijgt er koude rillingen van.
Slapeloos
En dan zit je dienst erop en kan je na een loodzware dag naar huis. Thuis gekomen vliegt je kind die de zelfde leeftijd heeft als het slachtoffertje je in de armen. Je blijft dan soms je emoties nauwelijks de baas.En dan vraagt je partner hoe was je dag schat?.Dan belsuit je om het eerst niet te vertellen.Maar je moet het toch kwijt ,dus als de kinderen in bed liggen vertel je het en laat je misschien een traan.En dan gaat het licht uit en wil je gaan slapen.Je blijft draaien en woelen en als je je ogen sluit komen de beelden langzaam in je gedachten naar boven.Het slachtoffertje dat jij als eerste aantrof,de chauffeur die zo overstuur was, en het gezicht van de moeder toen je haar vertelde dat haar kindje was overleden.Het blijft soms zonder dat je er wat tegen kan doen door je hoofd spoken. Je hebt er weer een diepe kras op je ziel bij en een slapeloze nacht.De volgende dag ga je weer gemotiveerd en slapeloos aan het werk om burgers in nood te helpen.Als je mazzel hebt heb je een rustige dienst,en heb je pech dan kom je thuis met een gebroken neus omdat een dronken gek je zonodig een kopstoot moest geven tijdens zijn aanhouding.Je weet nooit wat je tegenkomt.Maar één ding weet je zeker de volgende slapeloze nacht ligt in het verschiet.Je weet alleen nog niet wanneer dat zal zijn.
Waardering en respect
Er is tegenwoordig veel te doen over de waardering en het respect voor de hulpverleners.Vaak worden ze op straat aangevallen en belaagd door onnadenkende burgers die de hulpverleners naar het leven staan.De onnadenkende burger vergeet dat de agenten ook de gene kunnen zijn die hun het leven redden als je met je auto op de kop in het water terecht komt of wanneer je een hartinfarct krijgt.Altijd zijn ze er in noodsituaties.Ze verdienen meer respect voor wat ze doen voor het lage salaris wat ze krijgen.
Geen respect en geen waardering
De gene die geen respect verdienen zijn de bestuurders, politici en topambtenaren die slechts achter hun bureau zitten en daarvoor een dikke bonus of een riante declaratie vergoeding krijgen.De ambtenaren en politici met hun regeltjes en nieuwe ideetjes die het voor de politie alleen maar moeilijker maken. De politici die achter de feiten aan lopen en handelen bij de waan van de dag aangegeven door de media.De minister die "zijn manschappen" in de steek laat en z'n kop in het zand steekt omdat we in crisis zitten, die onbuigzaam blijft tegenover dienders die zich het vuur uit de sloffen lopen.Dat Minister Opstelten is pas respectloos!.Heeft U trouwens wel eens een slapeloze nacht minister?
Laat als overheid eens uw waardering blijken.Misschien dat het electoraat dan misschien ook iets meer vertrouwen krijgt in de politiek.Want vertrouwen in de politiek is met al die loze beloften van VVD en PVV over extra blauw en meer veiligheid net zoiets als gokken op een paardenrenbaan.Met dat verschil dat er op een renbaan nog wat te winnen valt en dat er bij politici nauwelijks winst valt te behalen.Politici zo weten we inmiddels zijn stelselmatige leugenaars.Belofte maakt schuld, behalve voor politici zonder slapeloze nachten!
Ook bij onderstaand bericht zijn politieagenten aan de deur gegaan
http://www.politie-amsterdam-amstelland.nl/get.cfm?id=9937
Wiland Roscher
maandag 16 april 2012
Column: Slapeloos
